جهت یابی
حرفه وطن

 ب: در شب

 

1- به وسيله ستاره قطبي :

چرخش زمين موجب مي شود كه ما تصور كنيم ستارگان جاي خود را در آسمان تغيير مي دهند . تنها يك ستاره وجود دارد كه جاي آن در آسمان ثابت مي باشد ،پس چنانچه بتوانيم اين ستاره ثابت را در آسمان پيدا كنيم و رو به آن بايستيم درست به سمت شمال ايستاده ايم .

 در هنگام شب كه هوا صاف است از يك مجموعه 7 ستاره اي به نام دب اكبر ( خرس بزرگ ) استفاده مي كنيم . شكل اين 7 ستاره به صورت يك ملاقه است كه هر گاه فاصله 2 ستاره سر آن را 5 برابر امتداد دهيم به ستاره قطبي مي رسيم كه خود ابتداي 7 ستاره دب اصغر (خرس كوچك) است .

 

 

 

 2- به وسيله هلال ماه :

هميشه هلال ماه در نيمه اول ماه (برجستگي آن ) به سمت غرب و در نيمه دوم ماه به سمت شرق است .

 

 

 

 

 -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

*** روشهاي متداول ديگر:

 

 سنجاق مغناطيسي:


 روش ديگري که مي توان براي مشخص کردن راستاي شمال و جنوب استفاده کرد، ساختن يک قطب نماي ساده است. براي اين کار نياز به يک سنجاق آهني و يک ليوان آب است. سنجاق بايد سبک باشد تا روي آب شناور بماند و يا مي تواني از يک کاغذ يا برگ درخت در زير آن استفاده نمود تا سنجاق به زير آب فرو نرود. البته با چرب کردن سنجاق به کمک روغن نيز مي توان از فرو رفتن آن جلوگيري نمود.

   چنانچه سنجاقي که به کار مي بريم مغناطيسي باشد در اين حالت آن را روي آب قرار مي دهيم و سنجاق مي چرخد وبراي ما راستاي شمال – جنوب را نشان مي دهد. اما اگر سنجاق مغناطيسي نباشد بايد به کمک يک پارچه پشمي آن را مغناطيسي کنيم. و سپس اين روش را به کار بگيريم.

 اين روش داراي اشکالي مي باشد، تنها راستاي شمال-جنوب را مشخص مي کند و براي ما محل شمال يا جنوب را مشخص نمي کند و ما بايد به کمک روش هاي ديگر محل قطب ها را مشخص کنيم يا آنها را حدث بزنيم.

 

 

روشهاي طبيعي:

روش ديگر استفاده از آثار طبيعي موجود است. هنگامي که قطب نمايي در اختيار نبود و خورشيد و سايه اي وجود نداشت و ستاره ها در آسمان ديده نمي شدند مي توان از اين آثار در جهت يافتن قطب ها استفاده کرد.
  


   • در جنگل ها و در کنار درخت ها مي توان آثاري را يافت که در يافتن جهت قطبين به ما کمک نمايند. يکي اينکه بيشتر شاخه هاي درختان به جهت جنوب رشد مي کند و شاخه هاي کمتري در جهت شمال مي رويند. اين را مي توان با ايستادن در راستاي تنه درخت به خوبي مشاهده کرد.

 


   • بخش شمالي تنه درخت مرطوب تر از بخش رو به جنوب آن است و اين به دليل تابش کمتر خورشيد به بخش شمالي مي باشد. اين را مي توان از گلسنگ هاي روييده در بخش شمالي تنه درختان متوجه شد.

 

 


   • همچنين برخي جانوران مانند مورچه ها و موريانه ها لانه خود را در سمت روبه جنوب درختان که آفتابگير است حفر مي کنند.

 

 • در بهار برف هاي روي دامنه هاي رو به جنوب زود تر از دامنه هاي شمالي ذوب مي شوند.

 

   • همچنين گياهان و بوته ها در دامنه هايي که رو به جنوب شيب دارند داراي ضخامت بيشتري مي باشند.

 

   • ميوه هاي درختاني که در دامنه هاي جنوبي قرار دارند سريعتر مي رسد.


  
   اين روش هاي طبيعي به صورت کامل قابل اطمينان نيستند و شرايط محيطي و مي تواند توسط عوامل مختلف مانند باد تغيير کند. قبل از استفاده از اين علائم بهتر است از روش هاي مطمئن تري که ذکر شد استفاده نمائيم.

منبع : http://nejatgar.ir



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





موضوعات مرتبط: فناوری ، ،

نوشته شده در چهار شنبه 18 بهمن 1391ساعت 14:28 توسط عیسی میرداروطن|



      قالب ساز آنلاین